W dzisiejszym artykule zajmiemy się objawami i dolegliwościami które występują podczas połogu. Sprawdź które są normalne a które powinny skłonić Cię do pujścia do lekarza.
W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem, który zainteresuje panie, które niedawno przywitały na świecie swoje potomstwo. Będą to niepokojące sygnały podczas połogu. Pierwsze sześć tygodni po porodzie to czas, gdy organizm kobiety się oczyszcza. Wydalane są z dróg rodnych odchody połogowe, które obserwujemy w postaci krwawienia. Następują zmiany hormonalne w ciele kobiety, której organizm zaczyna produkować mleko. Jest to jak najbardziej normalne zachowanie organizmu kobiety po porodzie. Jednak są symptomy, które powinny i mają prawo zaniepokoić każdą świeżo upieczoną mamę. Należą do nich obrzęk lub krwiak krocza. Z tego powodu oprócz obserwacji i opieki nad noworodkiem dużo uwagi musisz poświęcać obserwacji zmian zachodzącym w twoim ciele. Tylko tak unikniesz poważnych kłopotów zdrowotnych.
Połóg to czas, gdy organizm kobiety regeneruje się po 280 dniach ciąży zakończonych wyczerpującym porodem. Do standardowych i normalnych objawów połogu należą:
krwawienie i wydostawanie się wydzieliny z dróg rodnych, tak zwane odchody połogowe
ból w dole brzucha, który jest sygnałem, że macica zwija się do wielkości sprzed ciąży
bolesność rany po nacięciu krocza lub cesarskim cięciu
Wymienione wyżej objawy powinny zmniejszać się z dnia na dzień, aż całkowicie ustąpią. Jednak nie zawsze to następuje. Po niżej omówimy sytuacje i dolegliwości, które powinny Cię zaniepokoić i których nie możesz zlekceważyć. Jeżeli coś takiego się stanie to warto jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.
Odchody połogowe i cuchnący zapach z pochwy po porodzie. Odchody połogowe nie mają przykrego zapachu. Jest on raczej fizjologiczny, a w pierwszych dniach połogu nawet słodkawy. Jeżeli zapach staje się cuchnący może to świadczyć o tym, że zostały one zakażone bakteriami gnilnymi znajdującymi się w pochwie. Te objawy muszą zaniepokoić kobietę, świadczą one o tym, że nastąpiło zakażenie w drogach rodnych. Zazwyczaj cuchnący zapach świadczy o połogowym zapaleniu błony śluzowej macicy. Towarzyszy mu zatrzymanie lub utrudniony upływ wydzieliny z pochwy. W ciężkich przypadkach zakażeń połogowych mogą występować ropne odchody, które są bardzo cuchnące. Zakażenie występuje również u kobiet, które prowadzą prawidłową higienę intymną po porodzie. W tej sytuacji należy bezzwłocznie zgłosić się do lekarza, tym bardziej, jeżeli brzydkiemu zapachowi dobiegającemu z pochwy towarzyszą: złe samopoczucie, gorączka czy bóle brzucha. Leczenie zakażeń połogowych polega na antybiotykoterapii i podawaniu leków wspomagających obkurczanie się mięśnia macicy.
Krwawienie po porodzie i skrzepy poporodowe. Odchody połogowe z dnia na dzień powinny być coraz mniej obfite. Niepokojącym objawem może być to, że wydalanie odchodów połogowych wyraźnie się zmniejszyło, a następnie nieoczekiwanie wzrosło. Szczególnie, gdy barwa odchodów stała się ponownie żywoczerwona lub ciemnoczerwona. Przedłużanie się wydalania krwistych odchodów lub też pojawienie się dużej ilości ciemnej krwi może być sygnałem świadczącym o nieprawidłowym obkurczaniu się mięśnia macicy lub wystąpienia urazów okołoporodowych szyjki macicy, pochwy czy w tkankach miękkich krocza. Przedłużające się krwawienie z dróg rodnych po porodzie może oznaczać, że zostały w macicy jeszcze resztki łożyska. W takiej sytuacji trzeba niezwłocznie zgłosić się na konsultację ginekologiczną. Ginekolog wykona badanie USG. Jeżeli to badanie wykryje pozostałości łożyska w macicy, konieczne będzie łyżeczkowanie jamy macicy. Ten zabieg wykonywany jest tylko i wyłącznie w szpitalu w pełnym znieczuleniu.
Zanik odchodów połogowych, tak zwane zatrzymanie odchodów. Wydalanie odchodów połogowych powinno się zmniejszać z dnia na dzień, aż po około trzech do sześciu tygodni od dnia porodu zanikną zupełnie. Jeżeli kobieta karmi piersią upływ odchodów połogowych znika szybciej. Dzieje się tak dlatego, że podczas, gdy dziecko ssie pierś w organizmie matki wytwarzana jest oksytocyna. Hormon ten przyspiesza obkurczanie macicy. Dlatego też, tuż po tym jak maluch się naje i zakończy ssanie może wystąpić większy upływ odchodów połogowych. Zdarza się jednak, że odchodów jest niewiele i mają przykry zapach lub w ogóle ich nie ma. Dzieje się tak, gdy ujście z szyjki macicy zostanie zablokowane skrzepami lub pozostałościami łożyska. To zjawisko najczęściej zdarza się paniom z tak zwanym tyłozgięciem macicy lub wypełnionych jelitach i pęcherzu moczowym. Ta dolegliwość jest bardzo niebezpieczna dla kobiety. W zatamowanych odchodach z macicy mogą się świetnie rozwijać różnego rodzaju drobnoustroje. Zablokowanie odpływu odchodów z organizmu kobiety może spowodować zakażenie wewnątrzmaciczne, towarzyszy mu wysoka temperatura ciała.
Gorączka podczas połogu. Podczas połogu temperatura ciała kobiety nie powinna odbiegać od normatywnych 36,6 stopnia Celsjusza. Podwyższona temperatura może występować jedynie w pierwszych godzinach po porodzie. Jest to efekt gigantycznego zmęczenia i odwodnienia organizmu spowodowanego porodem. Gorączka, czyli wystąpienie temperatury powyżej 37,6 stopnia Celsjusza w następnych dobach po porodzie może świadczyć o tym, że w organizmie świeżo upieczonej mamy dzieje się coś niedobrego. Najczęściej jest to efekt zastoju pokarmu w piersiach. Nie stanowi on jednak żadnego zagrożenia, a temperatura ustępuje po odessaniu pokarmu z piersi. Jeżeli temperatura nie ustępuje pomimo tego, że piersi są już opróżnione może to świadczyć o połogowym zapaleniu lub ropniu gruczołu piersiowego. Wysoka gorączka może być też objawem zakażeń połogowych takich jak: zapalenie błony śluzowej macicy. Podwyższona temperatura ciała kobiety w okresie połogu może również świadczyć o nieprawidłowym gojeniu się rany po cięciu krocza lub cesarskim cięciu.
Silny ból w dole brzucha podczas połogu. W okresie połogu rozciągnięta przez rosnące dziecko podczas ciąży macica kurczy się do rozmiarów sprzed ciąży. Ten proces powoduje, że świeżo upieczone mamy odczuwają pobolewania w dole brzucha. Przypominają one bóle miesiączkowe. Bóle te są coraz słabsze i nasilają się tylko podczas karmienia piersią, gdyż wtedy wydzielana jest w organizmie kobiety oksytocyna, która przyspiesza proces obkurczania się macicy. Bóle te powinny ustąpić w przeciągu dwóch tygodni od porodu. Ten typ dolegliwości jest jak najbardziej normalny i jest to proces fizjologiczny. Jeżeli zaś ból jest silny, jednostajny i nie ustępuje po karmieniu, a dodatkowo występuje nieprawidłowe krwawienie (tzn. płynie żywa krew lub ciemne skrzepy) lub inne objawy (gorączka, dreszcze) wtedy należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem. Konsultacji ginekologicznej wymaga sytuacja, gdy taki ból pojawi się w późniejszym okresie, gdy macica jest dawno już zwinięta.
Krwiak krocza po porodzie. Krwiaki i zasinienia po porodzie powstają w tkance podskórnej w wyniku gromadzenia się krwi w naczyniach włosowatych znajdujących się tuż pod skórą. Jest to wynik procesu wynaczynienia krwi w efekcie nadmiernego ucisku tkanki krocza. Następuje to wtedy, gdy poród przebiega bardzo szybko oraz wtedy, gdy dziecko przychodzące właśnie na świat jest duże. W takich sytuacjach następuje uszkodzenie tkanek miękkich krocza. Krwiakom po porodzie najczęściej towarzyszy ból i obrzęk krocza. Dolegliwość ta może utrudniać chodzenie. Jeżeli nie dojdzie do powikłań krwiak powinien wchłonąć się samoistnie w ciągu paru dni nie pozostawiając blizn i śladów. Czasami dochodzi jednak do powikłań takich, jak zropienie krwiaka. To powikłanie wymaga interwencji chirurgicznej.
Niewłaściwy kolor odchodów połogowych. Zmieniają one kolor wraz z upływem dni. W pierwszych dniach połogu przypominają kolorem krwawienie miesiączkowe. Po upływie mniej więcej tygodnia stają się brązowo czerwone, w drugim tygodniu od porodu stają się żółte, a w trzecim śluzowe. Gdy odchody połogowe stają się zielonkawe świadczy to o rozwijającym się stanie zapalnym. Wypływaniu takiej wydzieliny towarzyszy złe samopoczucie i gorączka, a same odchody mają gnilny cuchnący zapach.
Obrzęk i ropny wysięk z rany poporodowej. Taka dolegliwość z reguły świadczy o złym gojeniu się rany po porodzie. Dotyczy to kobiet, których maleństwo przyszło na świat w wyniku cesarskiego cięcia, jak i te, których krocze zostało nacięte podczas naturalnego porodu. Jest ono wynikiem zakażenia rany różnego rodzaju bakteriami. Objawy pojawiają się przed upłynięciem tygodnia od porodu. Są nimi:
-obrzęk rany
-zaczerwienienie brzegów rany
-ropny wysięk z rany
W ekstremalnych przypadkach zdarza się, że następuje rozejście brzegów rany oraz martwica tkanek. Aby uniknąć pogłębiania się dolegliwości należy ranę jak najszybciej oczyścić, wykonać odpowiedni drenaż rany oraz ponownie zszyć. Nieprawidłowe gojenie się rany częściej zdarza się kobietom otyłym, chorującym na cukrzycę oraz tym, które w ciąży cierpiały na infekcje bakteryjne, a ich dziecko przyszło na świat w wyniku cesarskiego cięcia. Każda kobieta która zauważy w ranie poporodowej wysięki, zaczerwienienia, obrzęk, a rana pulsuje i coraz bardziej boli to warto, by jak najszybciej udała się do lekarza.
Wahania nastroju po porodzie. To nic specjalnego. Są efektem burzy hormonów w ciele kobiety po porodzie, zmęczenia pierwszymi dniami macierzyństwa oraz zmianami, które następują po porodzie w życiu każdej młodej mamy. W pierwszych dniach życia twojej pociechy ważne jest wsparcie twojego partnera i najbliższych. Często zdarza się, że wahania nastroju powodują, iż narodziny dziecka nie sprawiają Ci radości, zmiana pieluchy czy kąpiel malucha jest nie na twoje siły. Na początku wystarczy rozmowa z partnerem, przyjaciółką czy nawet inną świeżo upieczoną mamą. Jeżeli uważasz, że twoje wahania nastroju wywierają zbyt duże negatywne skutki na otoczenie i waszych bliskich nie obawiajcie się o poradę poprosić psychologa lub psychiatry. Warto na pewno zaczerpnąć takiej porady, jeżeli wahania nastroju nie ustępują, płacz dziecka irytuje, a pomoc bliskich nie daje efektu. Takie samopoczucie i dolegliwości określane są wśród lekarzy „Baby Blues”. Jeżeli objawy i rozdrażnienie narastają to mogą się przerodzić w depresję poporodową. W tym ostatnim przypadku pomoże tylko psycholog albo psychiatra.
Bolesność piersi podczas karmienia. Po około dwóch, trzech dniach od porodu obie piersi stają się duże i obolałe. Dzieje się tak, gdyż wypełnione są one mlekiem. Bolesność i obrzęk piersi spowodowany jest tak zwanym nawałem pokarmu. Jest to oznaka prawidłowej laktacji. Jeżeli zaś jakiś fragment jednej piersi jest bardziej bolesny, czerwony, cieplejszy i twardszy, a dodatkowo pod palcami możesz wyczuć guzek to jest objaw zatkania przewodu mlecznego. Zlekceważenie tego stanu prowadzi do zapalenia piersi. Aby uniknąć tych dolegliwości przed karmieniem stosuj ciepłe okłady i delikatny masaż obolałej, twardszej części piersi. Natomiast po karmieniu zastosuj chłodne okłady, by złagodzić ból piersi i ograniczyć produkcję mleka. Z pomocą mogą przyjść też okłady z tłuczonych liści kapusty. Warto zgłosić się do poradni laktacyjnej lub lekarza, gdy zaczniesz gorączkować, masz dreszcze, bóle mięśni i czujesz się osłabiona. Tak objawia się zapalenie piersi. Lekarz stwierdzi, czy przypadkiem nie potrzebujesz antybiotykoterapii. Ważną informacją jest to, że nawet podczas zapalenia piersi należy karmić piersią. Lekarz na pewno tak dobierze leczenie, by nie kolidowało z laktacją i nie zaszkodziło twojemu maleństwu.
Znamy już większość typowych dolegliwości w połogu, które powinny się zaniepokoić. Aby się nie dać zwariować podamy teraz normalne i naturalne dolegliwości połogowe, bo większość pań po porodzie połóg przechodzi normalnie bez niebezpiecznych dolegliwości.
Od pierwszych chwil po porodzie pojawia się wydzielina z dróg rodnych zwana odchodami połogowymi. W wydzielinie tej znajdują się resztki błony śluzowej, która zmieniła się w ciąży wymieszanej wraz z krwią z macicy, treścią śluzową i surowiczą. Odchody połogowe na początku są krwiste potem zmieniają kolor na brązowoczerwony, brązowożółty i surowiczo śluzowaty. Po około pięciu, sześciu tygodniach od porodu dolegliwość ta całkowicie zanika. Normalnym objawem jest również ból w dole brzucha, to objaw kurczenia się macicy, która wraca do rozmiarów sprzed ciąży. Bóle mogą się nasilać podczas karmienia malucha z piersi oraz podczas odciągania pokarmu na przykład laktatorem. Macica kurczy sie około sześciu tygodni, ale bóle są odczuwalne tylko w pierwszych dniach po porodzie. Silniej dolegliwość tą odczuwają kobiety, które właśnie urodziły bliźnięta lub te, które rodziły po raz kolejny.
Panie, które przeszły zabieg cesarskiego cięcia odczuwają również dolegliwości bólowe w okolicy rany pooperacyjnej. Każda rana boli dopóki się nie zagoi. Jeśli podczas naturalnego porodu wykonano Ci zabieg nacięcia krocza lub doszło do jego pęknięcia to objawy będą podobne. Dodatkowo możesz odczuwać drętwienie w okolicy rany oraz ciągnięcie się szwów, trudności przy siedzeniu i chodzeniu oraz ból w okolicy krocza. Dolegliwości bólowe ran ustępują parę dni po porodzie.
Ostatnią z naturalnych dolegliwości podczas połogu jest ból w piersiach, które w drugiej, trzeciej dobie po porodzie napełniają się mlekiem do maksimum. Tą dolegliwość nazywamy nawałem pokarmu i jest ono zjawiskiem fizjologicznym. Aby dolegliwości ustąpiły należy regularnie odprowadzać pokarm oraz robić okłady z tłuczonej świeżej kapusty oraz zimnie i ciepłe kompresy. Jeżeli maluch nie chce tak często jeść, jak często napełniają się piersi to z pomocą przyjdzie Ci laktator. Pamiętaj jednak, by nie ściągać całego pokarmu laktatorem. Rób to do uczucia ulgi. Przystawiając malucha do piersi rób to do obu równomiernie. Ten zabieg unormuje laktację i malcowi nie będzie brakowało pokarmu, a Ciebie nie będzie bolał biust.
